Jak (nie) grać z dzieckiem w gry planszowe

Bardzo słuszny artykuł.

Najgorsze nawet nie są teatralne "oszustwa" niektórych dorosłych. Są gorsze sytuacje. Np. grasz z dzieciakiem, dzieciak przegrywa, dzieciak totalnie nie okazuje rozpaczy z powodu przegranej, ale ty zostajesz ochrzaniony za to, jak mogłeś być tak bezduszny i nie dać mu wygrać. W skrajnych przypadkach dorośli gracze/widzowie potrafią okazywać święte oburzenie, gdy jakiś dorosły gracz robi, to słusznie zalecasz w swoim artykule - mówi dziecku, żeby grało zgodnie z regułami, albo nie pozwala mu ostentacyjnie oszukiwać.

Zastanawiam się, co się stanie, gdy potem gra przeciwko sobie dwoje dzieci wychowanych w ten sposób.

Powiem Ci, co się stanie. Zwycięzca się cieszy, a przegrany płacze przez 20 minut.

Zapewne. Innym skutkiem będzie to, że od tej pory przegrany zdecydowanie będzie odmawiał grania w daną grę "bo jest nudna i głupia", a zwycięzca bez przerwy będzie go namawiał, żeby jednak znowu zagrali.

Tak w sumie, to doszedłem do wniosku, że jednak z dzieckiem warto zagrać jedną, pierwszą partię danej gry nie do końca z regułami. Po to, żeby się nie zraziło do gry. Jeśli swoją pierwszą partię przegra z kretesem w ciągu 5 minut, to może uznać, że gra jest po prostu dla niego za skomplikowana - a rozgrywka, która polega na tym, że dziecko dostaje cały czas baty, raczej nie pomoże mu docenić potencjału danej gry. Tyle, że:

1) na początku partii trzeba jasno zadeklarować "Na razie nie gramy na poważnie, chodzi o to, żebyś się nauczył, jak grać, a jak już załapiesz, zagramy normalną partię".

2) oczywiście, żadne oszukiwanie nie wchodzi w grę. Jeśli dziecko wykona zły nie udajemy, że go nie widzimy (bo w ten sposób dziecko nigdy nie nauczy się dobrze grać) tylko mówimy "Wystawiłeś swojego pionka pod bicie mojego, widzisz? Jak chcesz, możesz cofnąć ten ruch i spróbować wymyślić lepszy".

Zasadniczo zgadzam się, przy czym błędne jest założenie, że dziecko swoją pierwszą partię przegra z kretesem w ciągu 5 minut. Jeżeli odpowiednio dobierzesz grę do wieku bądź - jak radzimy a tym wpisie - na początek wybierzesz gry kooperacyjne, to jest spora szansa, że poradzi sobie nieźle. 

Masz rację, choć prędzej czy później warto spróbować wprowadzić również bardziej skomplikowane gry i zadbać o to, żeby dziecko się od nich nie "odbiło".